Het huis van Alex, ondergedompeld in krullende lijnen, organische vormen, de lievelingskleuren van Ray. Een ‘tableau’ - zoals je er meer vindt op gevels in en rond de Tentoonstellingslaan - maar dan van 100 of meer jaren later.

--

In het Appelblauwzeegroen.
Het was nog simpel: een vel keukenpapier en de eerste paar gekleurde stiften die ik in mijn handen kon krijgen. Zo vond ik mezelf, in mijn eentje, aan het tekenen.
Stip voor stip en vel na vel besteedde ik zorgvuldig mijn tijd. Toch maar vlug een foto nemen van drukke Ray - dat haatte ze.

Nu beeld ik me haar in voor deze gevel aan de Tentoonstellingslaan 135.
Een huis, volledig ondergedompeld in haar lievelingskleur waar de vele stippen voortgevloeid zijn tot in levendige stromen.
Daar zou ze uren in willen vertoeven.

Ik zocht altijd naar een veilige verstopplek, denkbeeldig of niet, want echt voelde het desondanks. Ergens waar mijn kern gevat kon worden zonder dat die me door iemand ontnomen werd.
Zakdoekje leggen was ook nooit mijn dada.
De speeltijd is nu gedaan, want ik kreeg zo’n toeverlaat van Alex.
In het Appelblauwzeegroen.

Ray Hindryckx
Masterstudent Schilderkunst aan Luca, School of Arts, Gent